Haritayı katlayıp koydum yerine. Sürekli çıkarıp bakıyorum, mesafeleri anlamaya ölçmeye çalışıyorum. Kuş uçuşu hesaplar yapıyorum. Kanatlarıma büyük gelen uzaklar, karaların ardı, dağların dibi. Dünyanın Ucundaki Fener.
Bir kırmızı bavul dolaştırıyorum peşimsıra, nereye gitsem benimle. İçinde el sürmedikerim, hatıra kavlinden şeyler. Bir sabah uyansam ve hiçbir şey hatırlamasam, bavulu açınca kendime yine eski bir ben yaratabilirm herhalde.
Boş bir alan bulup her şeyi oraya atıyorum,uzamda yer kaplamamaya çalışıyorum sanki. Herkesler sığdı da bu dünyaya bir ben kaldım sanki dışarda, kendimi dünyada değil dünyanın çatısında yaşıyormuş gibi hissediyorum. Dünya'ya ya da dünyalılara tepeden bakmak için değil elbet, alışılamayan hayatın uzağında durmak için. Kimse kafasını kaldırıp da yukarı bakmıyor zahar.
Gece göğü bugün çok güzel.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder