3 Mart 2014 Pazartesi

oda

gece kaldırımları hızlı adımlar, hızlanan adamlar. oda ve adam oda ve kadından bağımsız, azade, kopuk, rutubetli. duvarlarında derin çatlaklar oluşmuş sarkıtmış sakallarını zemine doğru. dökülüyor dokundukça, bulaşıyor her yerime , örtemiyor silemiyor hiç bir şey bu yutan beyazlığı.

 rüzgarımı almışım uzak bakışımlı kıyıdan, yeldeğirmenleri kovalıyor beni daralan sokaklarda. görünmez sokaklar uzayan gölgeler.

oda'da oturuyorum, uzunca bir süredir gelgitlere kapıldığım bir koltukta. bir kesik ile dünyaya geliyoruz, büyüdükçe derinleşen, genişleyen bir kesik.

günler değişiyor, günler dönüşüyor, günler karışıyor.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...