vücudumun ortasındaki disk, dönmüyor. Ben de hareket edemiyorum. Merkez noktam kaydı dengem bozuldu, ağır bir kütle geldi çöreklendi belime. Bir koltuğa oturmak benim için güç bir iş haline geldi ama koltuktan kalkmak imkansız bir uğraş. Uykumda bağırmak zorunda kaldım, alttarafı solumdan sağıma doğru dönecektim, mümkün olmadı. Bir ahhh sesi çıkarırken buldum kendimi ve uyandım.
Ne zaman bel ağrısıyla yatsam, sabaha normal,eskisi gibi kalkabilecek miyim acaba düşüncesiyle uyumaya çalışırdım. Ama bu gecenin ortasında rahat vermeyen dişlinin arasına sokulmuş demir çubuğun geçit vermeyen sertliği, kıpırdadıkça canımı acıtan işkence aletine dönüşmesi beni bir daha eskisi gibi hareket edemeyeceğim duygusuna inandırmaya çalışması ruhumu daralttı.
Halbuki hep geniş geniş olalım istiyorum, hareket kabiliyetimizin önünde bir engel olmasın oturduğumuz koltuktan kalkadabilelim istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder