çiçeek

geçen sabah işe giderken bir de baktım erik ağacı çiçek açmış. belki bilirsiniz ilk çiçeklere bürünen güzelim erik ağacıdır. dedim cemreler işe yaradı galiba geliyor mu ne bu bahar. sonra kadıköy'e giderken bizim klasiğimiz olan e5 üstü acıbademe doğru yol kenarları papatyalanmış. zaten artık bu dar-ı dünayada ağaçları çiçekleri refüjlerde görüp tanıyacağız , ya da bolca seyahat edeceğiz.

dedim "dağlarına bahar gelmiş memleketimin" , umut vaat eden bir dize.  ahmed arif'in her dizesi güzeldir.

bahar gelince üstünden libasları  atan ilk kişi de sanırım benim. güneş ilk  benim tenime değsin ilk beni ısıtsın mealinde anında çorabı çıkartıp, etekleri, ceketleri, bluzları inceltiyorum. tabi koca kış hasta olmayıp baharda da ilk ben hasta oluyorum. akşma soğuyacak olan havaya aldırmadan sokağa çıkmanın zararı.

 ben de erik ağacı gibi ilk güneşle açıyorum içimdeki tomurcukları. tutamıyorum kendimi ilk rüzgarla dökülüceğimi bile bile.