Suya balık çiziyorum, derenin ağzı nerde bilmiyorum ama. Sürekli aşağı aşağı yürüyorum, dünyanın alt ucundan kendimi bırakacak gibiyim. Dönerken olmuyor ama, ayaklarım tutuyor, sanki toprağın en derinine tırnaklarımı, toynaklarımı geçirmiş gibiyim. Güdüsel herhalde, toprağa saplanmak.
Soğumuyor ama, geçmiyor yani döne döne bir şey. Kendi etrafında dönen, sabitliğinin etrafında döner. Göklerden yerlere bilgelik inmez, oradan da başka başka kimselere geçmez, bulaşmaz, değmez, öğretilmez.
Tuhaf şeyler oluyor ama, bir aklın etrafında kenetleniyor insanlar, nedenini kendileri de bilmiyor başka kimsecikler de. Duymuşlar bir yerlerden, fısıldanmış bir şey. Peki neden olmuyor, neden değişmiyor, yeter sayıya ulaşılamadı mı henüz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder