günümü kurtarmaya çalışıyorum. Sanki zamanın başında oturan o büyük kuş, kuşlarla beraber benim de ruhumu almış gibi. Ya da bu ruhu birileri aldı, ama kim, ben onu bilmiyorum. Yalnızca oyalaman beni demek istiyorum. Ey vakti zapturap altına alanlar, ey bu yüzyılın tüketilmedik hiçbir şeyini bırakmayanlar, ne zaman gölge etmemeye başlayacaksınız acaba. Dünya güneşin etrafında dönmekten vazgeçince, siz de vazgeçmiş mi sayılacaksınız. Yoksa yaşayacak yeni yıldızınız hazır da burda oyalanıyor musunuz, bizi de oyalamak adına.
İnsan her zaman hoş ve boş şeylerin hayalini kurar. Bir bilim adamları işte sabahtan akşama çalışıp üreten. Ama onların ürettikleri de zaten bir yığın felakete sebep oluyor.
Uyumaktan feragat etmek istemiyorum, çalışmaktan feragat etmek istiyorum. Daha fazla kitap okuyayım, daha fazla film izleyeyim, daha fazla sokaklarda gezineyim, biraz spor yapayım, biraz kendimle meşgul olayım istiyorum.
Zaman, kimden kaçıyorsun, bu hız neden diye sormak istiyorum ama sanırım arkanda kocaman bir felaket var. Felek çakmağını gene üstümüzde tutuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder