21 Nisan 2014 Pazartesi

vamos

bütün gitmelerin arefesindeyim. hiç hareket edemesem de beni bekleyen bir gemi olduğunu  biliyorum. denizin üzerini seyrediyorum sürekli, boyuna tavana bakan bir kedi gibi ben de denize bakıyorum. kimileyin başka bir kıyıda bekliyor beni, yanlış limanlarda bekliyorum belki, bambaşka dönemeçlerden geçiyorum, mevsimlerle kolkala.

 şurada yazdan kalma kırık bir sandalye vardı, iki mevsim topallayan üçüncüsünde kapıdışarı edilen bir sandalye. bir el kimsenin diyemediğini yapan.  fikriyatımızdaki aynılık duygusu fiiliyatta da bir değişiklik göstermiyor.

kişi ne zaman değişir duyguları değişince mi, fikirleri dönüşünce mi, pedal çeviriyorum havaya karışıyor terim, ısım. çürüğe ayırdım bacaklarımı, göbeğimi. çok mor az mor .

 mor bir dalganın içinde jimi. HENDRİX.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...