her yıl 100'lerce yeni kitap basılıyor, onlarca yeni yayınevi kuruluyor. yeni yazarların sayısı hiç azımsanmayacak bir durumda ve bir o kadar da gençler üstelik. edebiyat yaşlılığa mahsus bir iş de değil zira, herkes fikrince ve hayalince yazmakta özgür. yalnız kimilerinin hayal kırıklığı da bir o kadar fazla oluyordur, çünkü basılan her kitap haliyle satmıyor. satılamayan kitapların yayınevi olmak ya da kitabı satmayan bir yazar olmak. yazarların ve yayınevlerinin onlarcası toplumdan nefret ediyorlardır herhalde. gerçi herkes herkesten nefret ediyor zaten.
bazıları yazmayı bırakıyor, bazı yayınevleri de kendini kapatıyor.depolarda küflenen kitaplar. geçmeyecek bir acı, biri yeteneğini sorgularken öteki ticaret hayatını sorguluyor. ekşimiş küçük bir pasta dilimi gün sürekli bu tadı ve kokuyu veriyor.
bazıları gerçekten kötü olan bu kitaplar ve yayınevi misyonunu yanlış anlayan ticarethane sahipleri kitabevleri için büyük bir çıkmaz. elbetteki bence.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder