28 Kasım 2011 Pazartesi

üşüyorum

çok üşüyorum ve çok üşümeme rağmen niyeyse en sevdiğim mevsim kış, bir de sonbahar. uzun yaz akşamları sizin olsun napıyorsunuz uzayan akşamlarında belli değil.

belki de kelimenin tam anlamıyla kış ortasında doğmuş olmanın bir etkisidir nihayetinde yaz çocuğu değilim. kış çocuğu diye de bir tabir yok zannederim, yaz çocuğu da böyle güneşin sıcacık sarmaladığı bir şey galiba pek anlayamadım, anlayamam ben böyle kavramları pratik lazım bana. ben fukarayım kış zenginiyim. üşümek her dilde yoksulluktur.

bu kadar üşümenin Turgut Abi'ye selamı olsun.

"bir kalır uzun duvarlar ve onların dipleri
bir kalır yılgın adamların hep "Evet" dedikleri

çok üşürdük hep üşürdük üşümekti bütün

                                                                yaşadığımız"



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...