başkalarının hayalgücü ile yaşıyorum. her şeyden önce başkalarının tasarladıklarıyla giyiniyorum gerçi benimkiler tasarım değil zaten bildiğin hazır giyim. başkalarının hayalgücünü okuyorum onların yazdığı şiirleri, romanları, öyküleri ve izliyorum filmleri, oyunları. yeniden var ediyorum onları kendime varoluş kanalları oluştururken.
*başlık Leolo adlı Kanada yapımı bir filmden, yazık ki yönetmeni genç yaşta öldü. annesini domates sanan çocuk olarak da bir ünü vardır.
ama geçen gün okuduğum Barış Bıçakçı kitabında " düşünüyorum o halde heykelim" ifadesi de çok ama çok güzeldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder