Bir baykuş öttü. Karanlığın içinde yerini belli etmek istercesine. Yerkürenin En ücra noktalarına kadar ulaşıp geri geldi ses. Sessizlikte birden ne olduğunu şaşırdım. Uyurgezer bir halde yolun bitmesini diliyordum. Sanki ayaklarım benim peşim sıra sürüne sürüne geliyordu arkamdan. Ben öyle ayaklarımı dahi hissetmeksizin yürüyordum.
Hangi keder beni çağırdı bu ormana bilmiyorum, kulağımdaki uğultu hiç geçmiyor. Toprak kendini içine çekiyor, üzerindeki cılız otları da yanına alarak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder