bir hasret çöktü içime. birilerini yolcu etmiş gibiyim uzaklara. yağmura hasret topraklar olduğu gibi toprağa hasret yağmur da vardır en nihayetinde. neden kendimi sürekli olarak çölünü özleyen bedevi gibi hissediyorum. hep olmamışlık hali, eksik bir parça.
yıllarla beraber yıllarca beklenen şey. uzağında olduğumuz şeyin kıyısına varamamak, vuramamak. denizler kentinde çöl hasreti.
yıllarca denizden bir adam çıkmasını bekledim, geldiği kıyıyı özlemiş bir adam. karşımda bir ada var, baktığım açıklıktan gördüğüm ada mahpusluğuyla ünlü.ya da bir zamanların İstanbul'unda köpeklerin sürgün edildiği ada da diyebiliriz. istenmeyenin gönderildiği yer. ada.
sağ salim kavuşsak da bitse bu hasretlik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder