nereye baksam kendimi oraya koyamıyorum. Hep bir vadinin üstünde duruyorum sanki. Vadinin yamaçlarından aşağıya yuvarlanmamak için sürekli bir tutunma çabası gösteriyorum. Taş kesilmiş toprağa işlemiyor hiçbir hareketim, çentikler yapıyorum tırnaklarımla kollarıma. Bir tek kendimi kesebiliyorum, kendimi dağlayabiliyorum.
Yolun başına çıktım tekrar. Gidebilecek bir nokta arıyorum. Her şeye yeniden başlayacağım, arayıp tarayıp kendime yeni kelimeler bulacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder