her yaz her kış döngüsel zuhur eden dünyanın benim dışımda kalan kısmı. ben kendimi bulutlarla avutuyorum ama. bahar bulutlarıyla. bir duyguya mı hasrettim arttı, ne oldu. sokakların kararlığında bir şey var, bana göstermiyor hiç kimseyi. ben de çıkmıyorum artık caddelere, akşam gezmelerine.
unutuldu dünyamın büyük bir kısmı, bir çöl fırtınısnda. kum tepelerinin içinden bir fal çıkar mı. remil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder