6 Ekim 2018 Cumartesi

Boğaziçi

Denizin ortasındaydım rüyamda, her zamanki denizli boğazlı rüyalarımdan biri gibi değildi bu seferki. Bu çok başkaydı diğerlerine benzemeyen bir havası vardı,  suyun rengi de başkaydı:yeşilimsi. Vapur da yoktu bu rüyada suların üstünde giden araba da. Bütün kıyı tepelerine kadar alabilğince yemyeşildi aralarda gökyüzüne incecik yükselen selvi ağaçları manzaraya ayrı bir hava katıyordu. Ben suların ortasındaydım denizden epeyce yüksek bir iskeleden etrafıma bakıyordum hayran hayran. İskele bir evin balkonundan çıkıyor denizin üstüne doğru uzanıyordu, tek başına. Kıyı oldukça sakindi. Işığın yansıması ile kendiliğinden hareket eden görüntü dışında neredyese hiçbir şey yoktu etrafta.

Birden dizlerimin bağı çözüldü, geriye bakıp dönmek istedim. Bacaklarımın üzerindeki kontrolümü yitirmiştim. Diz çöktüm tahta iskelenin üstüne ellerimin ve dizlerimin üzerinde yavaşça ileriye doğru hareket ederken uyandım.

Uyandığımda müthiş manzaranın etkisi altındaydım, göz alabildiğince yeşil ve mavi. Kimbilir nerede karşılaşılır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...