Kabuk

Kabuğun altına sızmaya çalışıyorum
Bir kara parçasından diğerine yalınayak
Söylenmemiş bir sözün karşısındayım
Duymayacağım asla bir sevinç
Pürtelaş salınımlı günler boyu

Kalbim hep atar yorgun bir elin altında
Kendisinden çıkmamıştır hiç dışarı
Günler ve geceler boyu
Zamanlı zamansız sürüklenir
Koca bulutların ardından bir el ederek

Açmaz ki kabuk kendini
Girip bakayım içeri
Günlerin hatırına geceler
Gecelerin hatırına gündüzler biriktirdim
Bir adımlık mesafeyi alamadım