vazgeç

bugün bir şeyler oldu, yeni vazgeçişlerin önünde durdum, uzun uzun baktım onlara, renklerine, biçimlerine. yakınımdalar mıydı hep. bunca zaman fark edememişim. vazgeçmek, azade olmak, tercih etmemek. katip bartleby. bir çığlık.

nereye gitmiştim ben, nerde kalmıştı, hangi kaldırımlara dökülmüştü düşüncelerim. ben susarken kaldırımlara bir şeyler dökülüyormuş, böyle demişti biri hatta yazıp bana vermişti yazdığı kağıdı.

ben susarken dökülenler, kaldırımlara.

kaldırımlar hareketlidir ve konuşkan, üzerine şiir de yazılmıştır.her düşeni de kabul etmezler kanımca. kaldırım hayat kaldırıma yat da yazmıştı başka bir kağıda. ama ben susmaktan hiç vazgeçmedim. geceleri eşkıyalar basar halbuki köyleri konuşmak lazım, konuşmak. ses sese
karışsın. kendime yazdığım monologlarım kadar, içimde biriktirdiklerime yazdığım diyaloglarım da var.

"yüzlerimizdeki kırışıklıklar, biz evde yokken kapımızı çalmış olan büyük tutkuların, günahların ve sezişlerin kayıtlarıdır." w. benjamin