Haliç

Bir geceden taşan yıldızlar
Ufkun ardında birikiyor
Ay ışığı penceresi yokuş aşağı
çatıları gözlüyor
Her şey ayaklanıyor geceden sabaha
Ellerimin içindeki el yüreğimi tutuyor

Renkleri karışıyor dünyanın
Daha çok mavi daha fazla kırmızı
Bir balığın ağzını sıcaklığı dolaşıyor
Kırmızı avlulu mabetlerde
Gölgeler çekiliyor sokaklardan
Haliç'in kör balıkçısı ağlarını toplarken

Sokağın sesleri deniz kokusu
Eski semtlerin kendinden taşan coşkusu bulaşıyor
Ayaklarıma
Yokuşlar inip çıkıyorum
Renkli kapı önleri karşılıyor beni her defasında
Hangi kapıdan geçsem başka bir hikaye
Az konuşulan çokca dinlenen bir vakit
Yüzlerimiz sonsuz parıltıda her an
Tekrar ışıldayacak.