acı

başkasına anlattığımız kendimiz ya da başkasına anlatırken öğrendiğimiz kendimiz. türlü türlü hallerimiz var, herkese anlattığımız başka bir yanımız başka bir halimiz.unuttuklarımız unutmak istediklerimiz, hafızamızdan sildiklerimiz. insanlarla paylaştıkça varoluyoruz sanki bir de. yaşadıkça değil de anlattıkça varız. bizi dinlemeyen birine söyleyecek sözümüz de yok anlatacak meramımız da.

dinlediklerimizle büyüyoruz da elbet, anlat ki bileyim anlat ki duyayım, yeryüzündeki acının derinliliğinin farkına varayım bir kez daha. anlatmaktan söz etmiştim deme ama asıl olay dinlemek, usturupluca...

bazan kimsenin duygusu bana geçmesin istiyorum, başkasının, ötekinin, duygusunun ağırlığı, gelmesin yapışmasın kalmasın üzerimde. üzerimde, etimde çentikler var çarpı çarpı desenler oluşmuş, sızlar da kimileyin.

bugüne bir acı doğurdum adeta, her şeyin yolunda gittiği ama tek bir beklenenin olmadığı bir gün. kalbin krizi.

                 "Ben herkese varım, Başka türlü olmuyor inanmayın" T.Uyar