Tavana doğru uzayan yeşiller arasındayım
Dometes tohumlarından sadece yapraklar çıkıyor
Uzadıkça uzuyor gövde sihirli bir tohumun
Toprağı yutmak isteyen hareketi gibi
Bazı menekşeler çiçeklenmiş farklı coğrafyaların adını taşıyor
Bazı çiçekler solmuş
Yeşil bir ışık yanıyor ortalarında
Pencerelerde perde yok camlar ilk günkü parlaklığında
Dışardan gelen seslere bir akordeon karşılık veriyor
Zaman durmuyor kırılmıyor soluklanmıyor
Bir sesin geriye dönen yankısını görmüyor
Toza dönüşüyor her şey savruldukça zamanda